مقالات

آسیب و بازتوانی مچ پا

آسیب مچ پا

پیچ خوردگی مچ پا یکی از شایع ترین آسیب های مچ پا است. رگ به رگ شدن به عنوان پارگی رباط هایی تعریف می شود که استخوان را به استخوان متصل می کند و به تثبیت مفصل کمک می کند در نتیجه رگ به رگ شدن یکی از عوامل آسیب مچ پا هست.

ورزش هایی که نیاز به پرش، چرخش و حرکات چرخشی دارند نیز دلیل آسیب مچ پا هستند  مانند بسکتبال، والیبال، نت بال و فوتبال. و تغییرات انفجاری جهت مانند فوتبال، تنیس و هاکی به ویژه در برابر پیچ خوردگی مچ پا آسیب پذیر هستند.

به دنبال پیچ خوردگی مچ پا، مفصل مچ پا ممکن است ناپایدار شود و بهبودی آن طولانی مدت طول بکشد.

عوامل آسیب مچ پا

عوامل آسیب مفصل مچ

  • آسیب قبلی یا موجود در مچ پا به خصوص اگر به خوبی توانبخشی نشده باشد (بزرگترین عامل خطر است).
  • عدم استحکام و ثبات مربوط به مچ پا.
  • فقدان یا انعطاف پذیری شدید در مفصل مچ پا.
    تعادل ضعیف
  • تغییر جهت ناگهانی مچ  (شتاب یا کاهش سرعت  در حرکت).
  • گرم کردن نامناسب، ناکافی یا عدم گرم کردن قبل از تمرین.
  • پوشیدن کفش نامناسب برای فعالیتها که عامل فقدان ساپورت خارجی مچ پا میشود  مخصوصا برای مچ پاهایی که قبلا آسیب دیده اند.

جلوگیری از آسیب مچ پا

انجام تمرینات کافی مچ پا قبل از مسابقه.
به تدریج شدت و مدت تمرین را افزایش دهیدتا سازگاری لازم در مچ ایجاد شود.
انجام تمرینات انعطاف پذیری، تعادل، کششی و تقویتی مچ پا در برنامه های تمرینی هفتگی.
از جمله کار چابکی در برنامه های تمرینی به طوری که مفصل مچ پا قادر به حفظ نیروهای شتاب بالا و تغییرات سریع در جهت باشد.
 زمان ریکاوری کافی مفاصل و مچ پا  بین جلسات تمرینی.
گرم کردن بدن برای اطمینان از آمادگی عضلات اطراف مچ پا برای حمایت از مفصل در طول فعالیت.
استفاده از نوار چسب یا بریس مچ پا مخصوصاً برای مچ پاهایی که قبلا آسیب دیده اند.
پوشیدن کفش های متناسب با ورزش که ثبات و پشتیبانی را فراهم می کند.
بررسی محل تمرین و بازی برای اطمینان از سطح صاف و یکدست.
اجتناب از فعالیت هایی که باعث درد می شوند.

پیچ خوردگی مچ پا

انواع پیچ خوردگی مچ پا:

  • پیچ خوردگی داخلی یا واژگون: آسیب در رباط و تاندون های داخلی
  • پیچ خوردگی خارجی یا وارونگی: آسیب در رباط و تاندون های خارجی
  • پیچ خوردگی بالای مچ پا: پارگی رباط های مچ پا

درمان و بازتوانی مچ پا

اکثر پیچ خوردگی های مچ  در عرض 2 تا 6 هفته بهبود می یابند، اما پیچ خوردگی های شدید تا 12 هفته طول می کشد.

یک برنامه توانبخشی جامع احتمال عود آسیب را به حداقل می رساند و شامل انعطاف پذیری، تعادل، کشش، تقویت و ورزش های خاص است. در طول این مدت، ممکن است برای ایجاد حمایت تا زمانی که عملکرد کامل دوباره به دست آید، محصولات توان بخشی (مچ بند ها و آتل مچ )تجویز شود. اگر در حین انجام یک ورزش توانبخشی، درد یا ناراحتی مفصل مچ پا احساس شد، فوراً آن را متوقف کرده و مجدداً با یک متخصص پزشکی ورزشی مشورت کنید.

به بازیکنانی که آسیب دیدگی رباط قابل توجهی دارند (درجه 2 یا 3) توصیه می شود که حداقل 6 تا 12 ماه پس از آسیب هنگام ورزش از بریس یا نوار محافظ استفاده کنند.